Eagle Air: Entebbe - Pader, 11 september 2009 (met foto's)

11 september 2009
Na de conferentie in Kampala werd het tijd om naar Pader, in Noord-Uganda te reizen voor een bezoek aan het ontwikkelingswerk voor terugkerende vluchtelingen. Er zijn twee mogelijkheden om door de lucht in Pader te geraken (over de 'weg' kost het een dag). De eerste manier is met Eagle Air, een Ugandese maatschappij die domestic flights en een paar internationale routes (onder andere naar Zuid-Sudan) verzorgt. Ze hebben een vloot van kleine vliegtuigen, variërend van de Cessna 206 tot de Beech 1900. Ook vliegen ze met een aantal Let410Turbo toestellen. De tweede manier is vliegen met Mission Aviation Fellowship (kortweg MAF). Ook zij onderhouden een lijnvlucht op Pader, maar dan niet vanaf Entebbe maar Kajansi airstrip, tussen Entebbe en Kampala.


De vlucht Entebbe-Pader v.v. was keurig verzorgd door onze Ugandese collega's. In de aanloop naar de feitelijke vlucht op 11 september, werd de vertrektijd een aantal malen gewijzigd. Op z'n Afrikaans. Of zou het iets met de datum te maken hebben? Maar eerlijk is eerlijk, we werden iedere keer keurig gebeld om de juiste tijd te vernemen. De grap was dat er uiteindelijk 4 keer is gebeld: de vlucht vertrekt om 8 uur, de vlucht vertrekt om 11 uur, de vlucht vertrekt om half 11 en de laatste keer: meneer uw vlucht vertrekt toch gewoon om 8 uur. Terug bij af dus!

<img src=" http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/reviewea1.jpg " alt="Foto: W.J. Wezeman "/>

Bij het inchecken op Entebbe bleek dat er maar 4 passagiers waren. "Meneer, u reist niet met het geplande toestel, een 19-persoons L410T, maar met een 5-persoons vliegtuig". Mij werd gevraagd of ik als copiloot wilde optreden omdat deze kleine toestellen met 1 piloot worden gevlogen. Wauw! Zo'n kans laat je je natuurlijk niet ontgaan.

Maar, dit is Afrika! Want door de onrust in Kampala (twee dagen rellen leidend tot 20 doden!!) kwamen de andere passagiers niet opdagen en dus ik was de enige passagier. Nou dan denk je, dat wordt een nog kleiner toestel. Maar nee: er werd toch een 19-seater ingezet, een L410T. Dan ben je dus de enige passagier in een groter toestel. Da's leuk, maar helaas dus ook geen copilootstoel voor mij vandaag. Maar toen wist ik nog niet dat de terugvlucht veel leuks in petto had. Zie hiervoor het vluchtverslag met de MAF.

Als enige passagier werd ik door 2 Eagle Air employees begeleid naar het vliegtuig. Entebbe heeft één groot platform met aan de ene kant de grote lijn- en vrachttoestellen en aan de andere kant, general aviation. Daar staat een verzameling van kleine vliegtuigen: een DHL Cessna Caravan, een aantal L410T's, de Beech 1900 van Eagle en een hele verzameling Cessna's en ander klein spul.

<img src=" http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/reviewea2.jpg " alt="Foto: W.J. Wezeman "/>

In 'mijn' L410T zat een tweekoppige bemanning. Het was erg grappig dat de tweede piloot ook de steward was. Hij deed een keurige veiligheidsbriefing en halverwege de vlucht kroop hij uit zijn stoel (niet simpel vanwege de erg krappe cockpit en de forse buik van de man) om me te voorzien van een flesje water en een verse muffin die hij uit een koelbox toverde. Wat je noemt 'persoonlijke' service! Het kon bijna niet beter, ik had een private turboprop!

De vlucht naar Pader duurt ruim een uur en je hebt de beste inflight entertainment dat je wilt: van de piloot kreeg ik de derde headset die ze hadden. Zo kon ik alle communicatie volgen tussen de verkeersleiding en de cockpit. Nou is dat niet zoveel, maar toch.

Verder vliegt de L410T op een maximale hoogte van 12.500 voet, dus had ik fantastisch zicht over het Ugandese land. Wat een prachtig gezicht! Veldjes, hutjes, rode aarde doorsneden met oneindig veel paden en af en toe een rivier of meertje. Schitterend! Schrijnend is wel dat de mensen die zo'n 4 kilometer onder je leven, het vaak erg moeilijk hebben en in zeer primitieve omstandigheden proberen te overleven.

<img src=" http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/reviewea3.jpg " alt="Foto: W.J. Wezeman "/>

Pader airstrip, niets meer dan een rechte strook gravel, doemde op aan de horizon en met een prachtige duikvlucht werd het vliegtuig aan de grond gezet. Eagle Air, bedankt voor deze vlucht. Het levert jullie een 9 op, en een notering in Luchtvaartnieuws.nl!

W.J. Wezeman
Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen