Midwest Airlines: Amsterdam - Hurghada, 12 maart 2011

23 maart 2011

Gezellig een weekje naar de Egyptische zon geboekt. Onze vlucht naar Hurghada werd uitgevoerd door Midwest Airlines, een kleine, vrij onbekende maatschappij die met drie Boeing 737-800’s opereert vanuit Cairo. Ik hou wel van het proberen van voor mij nieuwe maatschappijen, dus ik was benieuwd.

Mijn eindconclusie kan ik nu alvast geven: Midwest Airlines is wat mij betreft echt een onprofessionele wanvertoning. Het lijkt of een rijke Egyptische, voormalige luchtmachtvlieger zin had om een airline te bezitten en daarom drie toestellen bij elkaar heeft geraapt en op een willekeurig terras ongeïnteresseerde serveersters heeft geronseld om aan boord te komen werken als stewardess. Ik heb toch behoorlijk wat luchtvaartmaatschappijen mogen testen (stuk of 50), maar dit was echt ver beneden alle peil.

De ellende begon op Schiphol. Op de tickets stond 15.00 als vertrektijd. De chagrijnige dames van Menzies, de grondafhandelaar op Schiphol, achter de balie meldden dat het 16.00 werd. Uiteindelijk duurde het tot bijna 18.00 voor het toestel van de gate werd geduwd, zogenaamd vanwege vertraging op de vlucht uit Egypte door tegenwind, aldus de captain. Best knap, als je op een vlucht van 5 uur een vertraging van 2 uur kunt realiseren door tegenwind. Waarschijnlijk op stallspeed gevlogen…

Was dan alles bar en boos? Nou, dat ook weer niet. De stoelen zagen er alleszins redelijk uit. Donkerblauw kunstleder met een voor een chartermaatschappij acceptabele beenruimte.

Tot zover de pluspunten. Het ontbreken van enig inflight entertaintment vond ik niet zo’n ramp. De stuitend smerige toiletten en stoelzakken waren ook nog te ondergaan. Maar de service… zelden zo slecht meegemaakt. Passagiers die op Schiphol al 2 uur wortel staan te schieten op een vlucht van 4,5 uur trakteren op slechts één minuscuul oud broodje met niet te eten ‘worst’ en ‘kaas’ en wat olijven en welgeteld één glaasje frisdrank of koffie, dat is echt te slecht voor woorden. Bij Transavia heb je tenminste nog de optie om tegen betaling hapjes en drankjes te kopen, maar dat was bij Midwest niet mogelijk. Een extra glaasje water, waarom werd gevraagd in de galley, werd met de grootste tegenzin ingeschonken.

Wat de cabinebemanning de rest van de vlucht deed? Geen idee. In elk geval liepen ze veel door de cabine om onduidelijke redenen. Daarnaast stonden ze uitgebreid met elkaar te kletsen voorin het vliegtuig (een gordijntje ontbrak) en wandelden ze om de haverklap de cockpit binnen. Overigens meldde de purser dat we op een kruishoogte van 65.000 (!) voet zouden vliegen. Benieuwd of Boeing reeds van dit hoogterecord op de hoogte is gesteld…

De terugweg, een week later, was evenmin goed te noemen. Opnieuw ruim een uur vertraging (terwijl toestel en bemanning al op de luchthaven waren) en dezelfde slechte service. Om duidelijk te gaan: de vakantie was geen low budget reis, waarbij je niet moet zeuren als je met een slechte airline vliegt.

Mijn oordeel over deze vlucht: een regelrechte 1, simpelweg omdat lager niet mogelijk is. Nogmaals, ik vlieg vrij regelmatig, maar dit was echt een aanfluiting. Midwest Airlines is in mijn ogen een belediging voor iedereen die zich luchtvaartprofessional noemt.

KJ van Woerkom

 

Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen