Al heb je meer dan 20.000 vlieguren ervaring, je eerste vlucht op een nieuw vliegtuig blijft altijd spannend. Vandaag vlieg ik voor het eerst in een tweemotorige business jet. Naast me zit de instructeur, die me de eerstvolgende paar vluchten nog zal begeleiden. Achter ons zitten mijn nieuwe passagiers. Het zijn de ‘rich and famous’, die zich deze fantastische vorm van luchtvervoer kunnen permitteren. Meneer en mevrouw Vanderbilt (zo heten ze natuurlijk niet, maar sinds mijn nieuwe baan heb ik passagiersnaamgeheimhoudingsplicht) gaan voor een paar dagen naar hun paleisje in de bergen van Colorado en daarom vliegen ze met ons van het kleine vliegveldje bij hun woonplaats onder de rook van New York naar een ander klein vliegveldje bij de mondaine wintersportplaats Aspen. Als we de startbaan opdraaien, bedenk ik me dat het allemaal niet zo heel veel verschilt van de grote Boeings waar ik tot nu toe mee gevlogen heb.
Misschien was dat toch iets te snel geoordeeld, want als ik het gas naar voren schuif, word ik zo hard in mijn stoel gedrukt dat ik me te pletter schrik. Het vliegtuig schiet echt uit de startblokken en binnen no-time hangen we in de lucht. Alles gaat veel sneller dan verwacht. Omdat we als een straaljager uitklimmen, moet ik ook nog uitkijken dat ik op tijd de neus naar beneden duw omdat we anders door de maximaal toegestane hoogte heen schieten. Zo, dat is andere koek. O jee, nu moet ik ook nog heel snel het vermogen terug halen, want anders knallen we door de maximum snelheid heen. Bovendien wiebelt het vliegtuig ook nog eens enorm nerveus op en neer door de turbulentie. Weet je wat, laat ik maar heel snel de hulp inroepen van onze automatische piloot. Dan kan ik weer even rustig ademhalen en als een moderne vlieger de vlucht managen met behulp van moderne hulpmiddelen die beter en vooral preciezer vliegen dan mijn collega’s en ik.
Wat is dat toch wonderlijk. We doen al een paar jaar de hele opleiding, inclusief alle examens, op simulators. Maar de eerste vlucht op het vliegtuig is met echte passagiers. Bij mijn eerste vlucht als gezagvoerder in de linkerstoel op de Boeing 787 zat ik ook voor het eerst in dat vliegtuig. Ik had zelfs nog nooit als passagier in een 787 gevlogen en dat is toch een beetje vreemd. Je kan het ook moeilijk tegen de driehonderd passagiers achter je vertellen: ‘Dames en heren, ook vanuit de cockpit een hartelijk welkom aan boord. Leuk dat u er bij bent op mijn allereerste vlucht in deze Boeing 787!’
Ook de Vanderbiltjes heb ik het maar niet verteld, vanwege de pilotengeheimhoudingsplicht zullen we maar zeggen. Na de landing complimenteerden ze ons met de rustige vlucht en de mooie landing. Natuurlijk is dat leuk om te horen, maar het geeft ook aan dat deze manier van opleiding en training waarbij vrijwel alles op de simulators plaatsvindt, bijzonder effectief is. Je kunt alleen niet élke sensatie van een echte vlucht nabootsen, zoals bijvoorbeeld de supersnelle acceleratie en het nerveuze gehobbel bij turbulentie.
Jan Cocheret
[email protected]
Deze column verscheen eerder in Luchtvaartnieuws Magazine. Lees iedere maand de nieuwste column van Jan Cocheret in het magazine.