Op 30 mei vertrokken we dan eindelijk voor onze vakantie naar La Reunion. We hadden al vroeg geboekt en uitgezocht dat de makkelijkste manier via Parijs was. Omdat KLM geen vluchten uitvoert naar Parijs Orly - alleen maar naar Parijs CDG - besloten om het eerste stuk met de Thalys te gaan. Dit omdat je van Parijs CDG ook minimaal een uur onderweg bent naar Orly en de Thalys zo'n 200 euro goedkoper was.

Wat een omslachtig systeem om van Gare du Nord naar Orly te gaan, eerst metro dan de bus, maar goed, uiteindelijk om 18:00 uur gearriveerd op de luchthaven om in te checken voor onze vlucht AF 3580 naar La Reunion. Orly is niet zo'n grote luchthaven, deed me een beetje denken aan Gatwick Airport maar dan minder smerig. Voor alle AF vluchten was er in de terminal 1 balie, dus we konden gelijk inchecken voor onze vlucht van 20:55 uur.

Inchecken was geen probleem, men mag 2 koffers meenemen en aangezien we met de trein waren vonden we 1 koffer per persoon wel genoeg omdat we deze door half Parijs moesten slepen. Onze stoelen hadden we bij boeking al gereserveerd: 15 D en E.

Na de paspoortcontrole (ook al is La Reunion een departement) en security check, waren we in voor een flink robbertje shoppen. Nou, dat viel dus wel tegen, 3 winkeltjes en een bar annex restaurant (met uitzicht op het platform en met Parijse prijzen) om de komende 2,5 uur door te brengen. Toch maar wat geshopt en wat gedronken waardoor de tijd best snel ging en 45 minuten voor vertrek konden we boarden.

We vlogen met een Boeing 777-300ER, registratie F-GSQP. Dit toestel is afgeleverd in 2006 en zag er toch wel naar uit dat het ondertussen een opfrisbeurtje kon gebruiken. Ik ben persoonlijk niet zo'n fan van Boeing-vliegtuigen (liever Airbus); alles doet altijd zo krap en donker aan. Toestel was verder wel schoon, dus daar niets op aan te merken. Ook werden we netjes begroet door het cabinepersoneel. Nadat iedereen op zijn plek zat, bleek het toestel maar voor 2/3 gevuld te zijn en hadden we het geluk de hele middenrij voor onszelf te hebben.

Nadat de deuren gesloten waren een korte veiligheidsinstructie op het schermpje voor ons in de stoel, werden we van de gate geduwd en konden we via een camera mee kijken naar de rit naar de baan en het opstijgen. Altijd weer een belevenis hoeveel kracht er in zo'n toestel zit om van de grond te komen.

Na het opstijgen ons geïnstalleerd met een filmpje (ruime keuze trouwens) welke met de klaar gelegde headset ook nog te beluisteren viel. Helaas werkte dit systeem alleen op zoel 15D en G, waardoor we nog een eind van elkaar zaten (ondanks mislukte pogingen van de crew om de middelste twee systemen weer op te starten).

Een uurtje later kwam de crew met de maaltijd waarbij je de keuze had tussen kip en kip. Gelukkig lust ik dat wel, maar ben van eerdere vluchten met KLM gewend dat je altijd kunt kiezen tussen 2 soorten maaltijden. Ik had dat eigenlijk ook wel verwacht bij het Franse zusje. De maaltijd op zich was best oké, voor gourmet ga ik wel naar een restaurant, maar had iets beter verwacht. Verder een prima vlucht, crew was beleefd maar meer ook niet. Wat opviel is dat er geen drinken geserveerd werd, behalve bij de maaltijd. Wilde je nog wat drinken, kon je dit bij de bar halen waar de keuze erg beperkt was. Alleen fris en water, wijn en bier alleen op verzoek, meer niet.

Na wat wijntjes heerlijk geslapen op onze 4 stoelen toen we werden gewekt voor het ontbijt. Ook dit was wel karig met brood van minstens eergisteren. En appelmoes is niet mijn favoriete ontbijt hapje…Keurig op schema – om 09:50 uur - landden we op Roland Garros Airport om aan onze vakantie op dit eiland te beginnen. Roland Garros Airport is niet zo groot, voordeel daarvan is dat we snel onze koffers van de band konden halen.

Na een fantastische vakantie op 16 juni weer terug met de AF 3853. Bij aankomst op het vliegveld stond de rij voor de incheck tot buiten het luchthavengebouw. Het bleek dat de bagagescanner kapot was, waardoor alles met de hond gecontroleerd moest worden. Hierdoor liepen we wel enige vertraging op dus een uur na de geplande vertrektijd konden we boarden.

Ook voor deze vlucht hadden we onze stoelen al gereserveerd: 15 F en G. Na wat soebatten met iemand die met een klein kind op onze plaatsen zat (waarom denken mensen met kleine kinderen altijd dat ze een speciale behandeling horen te krijgen?) uiteindelijk klaar voor vertrek. Helaas zat het toestel deze keer wel vol, dus een rij stoelen zat er niet in. Het toestel was dezelfde als op de heenreis (Boeing 777-300ER, registratie F-GSQP) en ja hoor het inflight systeem was niet gemaakt. Je zou toch denken dat dit na twee weken toch wel verholpen zou zijn.

Ook op deze vlucht tot een uur na de start niks te eten of drinken, daarna werd de maaltijd geserveerd met keuze uit… risotto of risotto. Gelukkig smaakte deze minder slecht dan de kip op de heenweg en het houdt je altijd een half uur bezig. Verder prima vlucht, alleen slapen ging deze keer niet zo goed vanwege het feit dat we niet konden liggen (en natuurlijk weer een krijsend kind op de stoel voor ons!) Een tip voor Air France: doe voortaan een set oordopjes bij het dekentje en koptelefoon. Verder weer een prima vlucht, de crew liet zich bijna niet zien tot het ontbijt, en drinken moest weer zelf gehaald worden. Met maar een half uur vertraging weer netjes geland op Orly, waar we een uur (!) op onze koffers moesten wachten.

Dit was mijn eerste vlucht met Air France, geboekt met het idee dat de service en vriendelijkheid gelijk zou zijn aan die van KLM. Nou, bij Air France kunnen ze nog wat leren van hun Nederlandse collega's, vriendelijkheid kost namelijk niets en geeft net dat beetje meer extra waardoor je met een goed gevoel uit het vliegtuig stapt. Ook qua service aan boord vond ik het magertjes, dat ben ik bij KLM (in welke klasse je ook vliegt) wel beter gewend.

Voor de vlucht zelf geef ik een 8
Het toestel binnen een 6
Voor de crew kom ik niet verder dan een magere 7

J.W. Ouwehand