Voor mijn verblijf van enkele maanden in San Diego (studie en stage) was ik op zoek naar een betaalbaar ticket. Begin oktober had ik mijn ticket al geboekt voor deze reis. Bij mijn zoektocht naar een goed ticket stuitte ik op een aanbieding bij United Airlines. De prijs voor dit ticket was gelijk aan de prijs voor een ticket van US Airways.
Aangezien United met een groter vliegtuig vanaf Amsterdam vliegt en US Airways toch meer als lowcost maatschappij bekend staat, heb ik makkelijk voor United Airlines gekozen. Ook al wist ik dat United op binnenlandse vluchten geen gratis voedsel meer aanbiedt.
Op 19 februari probeerde ik online in te checken wat helaas niet lukte, omdat ik een visum had. Voor de zekerheid had ik nog even met United gebeld en zij bevestigden dat ik op Schiphol aan de balie moest inchecken. Om acht uur 's morgens stond ik dan ook op Schiphol voor balie 26 van United, achteraf pakte het goed uit om op Schiphol pas in te checken. De meeste mensen hadden voor online inchecken gekozen en de rij voor het afgeven van bagage was dan ook erg lang, terwijl ik binnen tien minuten aan de beurt was. De medewerker die mij hielp aan de balie wist precies wat ze moest doen, ze attendeerde mij erop dat voor de tweede koffer betaald diende te worden, wat ik al wist. Het was verder geen probleem dat ik iets meer dan veertig kilo had. Ik kreeg mijn plaats 30K voor de vlucht naar San Diego, die ik via internet al had aangeven. Op de vlucht naar San Diego vanaf Chicago kreeg ik zitplaats 14F, dit is een economy plus seat. Waarom ik een plus seat kreeg met een promotie ticket? Mijn vermoeden is dat dit komt door de verandering van vliegtuig voor deze vlucht. Oorspronkelijk zou deze vlucht door een Airbus A319 worden uitgevoerd, hier had ik seat 14F 'gereserveerd', een gewone economy seat. Later werd dit veranderd in een Boeing 757-200, waarbij ik dezelfde stoel hield. Ik hoopte dan ook dat op Schiphol dit niet zou veranderd worden en gelukkig gebeurde dat ook niet. Zodoende een gratis economy plus seat voor het tweede gedeelte van de reis naar San Diego.
Met familie nog even op Schiphol gelopen en daarna afscheid genomen. Uiteindelijk kwam ik om 09.45 uur bij de gate aan waar de vlucht van United Airlines die zaterdag zou vertrekken naar Chicago. Bij deze gate aan de G-pier bleken nog geen bodyscanners te staan, waar ik toch wel graag mee had kennis gemaakt. Nadat ik door de security controle was, begon het boarden eigenlijk al gelijk. Al snel kon ik dan ook gaan boarden, dit verliep heel georganiseerd, er ontstonden geen lange rijen. Vlucht UA0909 werd uitgevoerd door een Boeing 767-322ER (N644UA) met captain Neil Anderson en twee first-officers. Bij het boarden was al omgeroepen dat er vandaag geen opwaarderingen naar de First en Business class zouden plaatsvinden, omdat deze vol zaten. Ook de economy-class zat helemaal vol. Ze waren hier blijkbaar erg blij mee, want dat hebben ze verschillende keren herhaald tijdens de vlucht. Ondanks het volle vliegtuig werden we op tijd van de gate geduwd en waren we snel naar de Kaagbaan getaxied. Na een paar punten kregen we toestemming om op te stijgen en we gingen met voor mijn gevoel een korte aanloop op de Kaagbaan de lucht in. Of het nou kwam door de korte aanloop, maar het duurde even voordat we pas goed hoogte gingen winnen.
Even later begon de crew al met het uitdelen van een drankje. Na een klein uur kwamen ze met de maaltijd rond die bij United uit kip of pasta bestaat. De pasta was vegetarisch, daarom maar voor de kip gekozen. Het was een prima maaltijd voor in een vliegtuig en volgens mij kreeg iedereen de maaltijd van zijn keuze, ik ben niet helemaal zeker, want de paar laatste rijen achterin heb ik niet opgelet, omdat ik zat te eten. Nadat een deel van de crew halverwege het uitdelen van de maaltijd was, begonnen anderen met het uitdelen van weer een drankje. Binnen een paar minuten had je dus ook wat te drinken erbij. Tijdens de verdere vlucht kwamen ze minimaal elk uur langs met wat drinken en ook nog een keer met chocola en een koekje. Aan het eind van de vlucht kregen we dan ook de lichte pre-arrival maaltijd. Dit bestond uit een broodje met kaas en ham, een kitkat chunky en een zakje Nibit chips met uiteraard weer drinken. Uit alles bleek dat de crew goed op elkaar ingespeeld was en ook de tijd nam of soms even wat te grappen.
Tijdens de vlucht lukte het mij niet naar Channel 9 te luisteren, waarbij je het radioverkeer kan volgen. Verder werkte het IFE wel naar behoren, ondanks dat het wel gedateerd is. Het is jammer dat de films dan ook niet on-demand zijn, als je het begin mist moet je wachten tot de volgende film begint. Ook is het vervelend als de persoon voor je de stoel naar achteren zet, want dan kan je het videoscherm niet verstellen, zodat je zicht erop slecht is. Uiteindelijk heb ik zo alleen de film The Fugitive gezien. Wel vind ik het fijn dat je kan volgen waar het vliegtuig zich bevindt. De vliegtuigen van United zijn net als veel vliegtuigen van Amerikaanse maatschappijen gemiddeld wat ouder, dat zie je ook in de cabine. Toch heb ik prima gezeten, ook ondanks mijn lengte (190 cm), wanneer je je benen maar een beetje kwijt kan onder de stoel voor je heb je weinig last dat de ruimte om te zitten beperkt is.
Kort voor we Canada bereikten hadden we nog kort een last van lichte turbulentie, waarvoor de captain wel de seatbelts lichten aan deed. Een uur voor verwachte aankomsttijd arriveerden wij al op Chicago O'Hare airport. We moesten hier helemaal naar de Internationale arrival terminal taxiën, wat nog best wat tijd in beslag nam. Bij de douane stond een kleine rij, binnen een klein uur was ik hier door en kon ik mijn koffers pakken om hiermee door de douane te gaan, hier stond wel geteld één iemand voor me en ik kon zo doorlopen om de koffers opnieuw te laten inchecken. Dit was in vijf minuten gebeurd. Door de vroege aankomst en doordat ik snel door de douane was had ik een zee van tijd voor me. Ik zou namelijk een overstaptijd van vier uur hebben, die opliep tot vijf uur door de vroege aankomst. Op mijn gemak heb ik terminal 1 van United verkend.
Een klein uur voordat vlucht UA0395 naar San Diego zou vertrekken gaven de borden aan dat deze licht vertraagd zou zijn. Gedurende dit uur werd de vertrektijd steeds verder uitgesteld, omdat het vliegtuig dat van San Francisco kwam steeds later zou aankomen. Uiteindelijk vertrokken we met een kleine 55 minuten vertraging, waarvan tien minuten kwam omdat gecontroleerd werd of alle bagage wel aan boord was. Dit vond ik op zich wel fijn, want ik was er nu vrij zeker van dat mijn koffers in ieder geval tegelijk met mij in San Diego aankwamen. Om 18.10 uur werd de Boeing 757-200 (N570UA, oude kleuren) van de gate geduwd. Het vliegtuig was voor ruim negentig procent vol. Met mijn economy plus seat had ik veel ruimte, dat scheelt toch behoorlijk.
Van de vlucht naar San Diego heb ik weinig meegemaakt, omdat ik ongeveer de hele vlucht heb geslapen, zonder pilletje of wat dan ook. Kort voor aankomst in San Diego werd ik wakker en binnen twintig minuten landden we toen. Het is een vreemd gevoel als je zo laag over de stad aanvliegt naar de landingsbaan. Spoedig kwamen de koffers en mijn koffers waren er gelukkig bij, met een klein uur vertraging was ik dus gearriveerd.
Mijn eindoordeel over deze vluchten van United is zeer positief. Tijdens de vlucht naar Chicago heeft de captain ons geïnformeerd als dat nodig was en de crew was heel de tijd bezig met het aangenaam maken van de vlucht. Wel is het IFE systeem aan vervanging toe. Over de vlucht naar San Diego is mijn oordeel ook positief omdat ik prima heb geslapen, mijn oordeel over de crew is daardoor echter niet compleet en moet ik dus onthouden. De informatie bij de gate was goed en het personeel deed daar van alles om passagiers te upgraden en gehandicapte passagiers te helpen. Als het ticket een goede prijs heeft, raad ik United zeker aan voor een reis naar Amerika.
Een 8 lijkt mij deze vluchten minimaal waard.
D.C. Verzijl
Aangezien United met een groter vliegtuig vanaf Amsterdam vliegt en US Airways toch meer als lowcost maatschappij bekend staat, heb ik makkelijk voor United Airlines gekozen. Ook al wist ik dat United op binnenlandse vluchten geen gratis voedsel meer aanbiedt.
Op 19 februari probeerde ik online in te checken wat helaas niet lukte, omdat ik een visum had. Voor de zekerheid had ik nog even met United gebeld en zij bevestigden dat ik op Schiphol aan de balie moest inchecken. Om acht uur 's morgens stond ik dan ook op Schiphol voor balie 26 van United, achteraf pakte het goed uit om op Schiphol pas in te checken. De meeste mensen hadden voor online inchecken gekozen en de rij voor het afgeven van bagage was dan ook erg lang, terwijl ik binnen tien minuten aan de beurt was. De medewerker die mij hielp aan de balie wist precies wat ze moest doen, ze attendeerde mij erop dat voor de tweede koffer betaald diende te worden, wat ik al wist. Het was verder geen probleem dat ik iets meer dan veertig kilo had. Ik kreeg mijn plaats 30K voor de vlucht naar San Diego, die ik via internet al had aangeven. Op de vlucht naar San Diego vanaf Chicago kreeg ik zitplaats 14F, dit is een economy plus seat. Waarom ik een plus seat kreeg met een promotie ticket? Mijn vermoeden is dat dit komt door de verandering van vliegtuig voor deze vlucht. Oorspronkelijk zou deze vlucht door een Airbus A319 worden uitgevoerd, hier had ik seat 14F 'gereserveerd', een gewone economy seat. Later werd dit veranderd in een Boeing 757-200, waarbij ik dezelfde stoel hield. Ik hoopte dan ook dat op Schiphol dit niet zou veranderd worden en gelukkig gebeurde dat ook niet. Zodoende een gratis economy plus seat voor het tweede gedeelte van de reis naar San Diego.
Met familie nog even op Schiphol gelopen en daarna afscheid genomen. Uiteindelijk kwam ik om 09.45 uur bij de gate aan waar de vlucht van United Airlines die zaterdag zou vertrekken naar Chicago. Bij deze gate aan de G-pier bleken nog geen bodyscanners te staan, waar ik toch wel graag mee had kennis gemaakt. Nadat ik door de security controle was, begon het boarden eigenlijk al gelijk. Al snel kon ik dan ook gaan boarden, dit verliep heel georganiseerd, er ontstonden geen lange rijen. Vlucht UA0909 werd uitgevoerd door een Boeing 767-322ER (N644UA) met captain Neil Anderson en twee first-officers. Bij het boarden was al omgeroepen dat er vandaag geen opwaarderingen naar de First en Business class zouden plaatsvinden, omdat deze vol zaten. Ook de economy-class zat helemaal vol. Ze waren hier blijkbaar erg blij mee, want dat hebben ze verschillende keren herhaald tijdens de vlucht. Ondanks het volle vliegtuig werden we op tijd van de gate geduwd en waren we snel naar de Kaagbaan getaxied. Na een paar punten kregen we toestemming om op te stijgen en we gingen met voor mijn gevoel een korte aanloop op de Kaagbaan de lucht in. Of het nou kwam door de korte aanloop, maar het duurde even voordat we pas goed hoogte gingen winnen.
Even later begon de crew al met het uitdelen van een drankje. Na een klein uur kwamen ze met de maaltijd rond die bij United uit kip of pasta bestaat. De pasta was vegetarisch, daarom maar voor de kip gekozen. Het was een prima maaltijd voor in een vliegtuig en volgens mij kreeg iedereen de maaltijd van zijn keuze, ik ben niet helemaal zeker, want de paar laatste rijen achterin heb ik niet opgelet, omdat ik zat te eten. Nadat een deel van de crew halverwege het uitdelen van de maaltijd was, begonnen anderen met het uitdelen van weer een drankje. Binnen een paar minuten had je dus ook wat te drinken erbij. Tijdens de verdere vlucht kwamen ze minimaal elk uur langs met wat drinken en ook nog een keer met chocola en een koekje. Aan het eind van de vlucht kregen we dan ook de lichte pre-arrival maaltijd. Dit bestond uit een broodje met kaas en ham, een kitkat chunky en een zakje Nibit chips met uiteraard weer drinken. Uit alles bleek dat de crew goed op elkaar ingespeeld was en ook de tijd nam of soms even wat te grappen.
Tijdens de vlucht lukte het mij niet naar Channel 9 te luisteren, waarbij je het radioverkeer kan volgen. Verder werkte het IFE wel naar behoren, ondanks dat het wel gedateerd is. Het is jammer dat de films dan ook niet on-demand zijn, als je het begin mist moet je wachten tot de volgende film begint. Ook is het vervelend als de persoon voor je de stoel naar achteren zet, want dan kan je het videoscherm niet verstellen, zodat je zicht erop slecht is. Uiteindelijk heb ik zo alleen de film The Fugitive gezien. Wel vind ik het fijn dat je kan volgen waar het vliegtuig zich bevindt. De vliegtuigen van United zijn net als veel vliegtuigen van Amerikaanse maatschappijen gemiddeld wat ouder, dat zie je ook in de cabine. Toch heb ik prima gezeten, ook ondanks mijn lengte (190 cm), wanneer je je benen maar een beetje kwijt kan onder de stoel voor je heb je weinig last dat de ruimte om te zitten beperkt is.
Kort voor we Canada bereikten hadden we nog kort een last van lichte turbulentie, waarvoor de captain wel de seatbelts lichten aan deed. Een uur voor verwachte aankomsttijd arriveerden wij al op Chicago O'Hare airport. We moesten hier helemaal naar de Internationale arrival terminal taxiën, wat nog best wat tijd in beslag nam. Bij de douane stond een kleine rij, binnen een klein uur was ik hier door en kon ik mijn koffers pakken om hiermee door de douane te gaan, hier stond wel geteld één iemand voor me en ik kon zo doorlopen om de koffers opnieuw te laten inchecken. Dit was in vijf minuten gebeurd. Door de vroege aankomst en doordat ik snel door de douane was had ik een zee van tijd voor me. Ik zou namelijk een overstaptijd van vier uur hebben, die opliep tot vijf uur door de vroege aankomst. Op mijn gemak heb ik terminal 1 van United verkend.
Een klein uur voordat vlucht UA0395 naar San Diego zou vertrekken gaven de borden aan dat deze licht vertraagd zou zijn. Gedurende dit uur werd de vertrektijd steeds verder uitgesteld, omdat het vliegtuig dat van San Francisco kwam steeds later zou aankomen. Uiteindelijk vertrokken we met een kleine 55 minuten vertraging, waarvan tien minuten kwam omdat gecontroleerd werd of alle bagage wel aan boord was. Dit vond ik op zich wel fijn, want ik was er nu vrij zeker van dat mijn koffers in ieder geval tegelijk met mij in San Diego aankwamen. Om 18.10 uur werd de Boeing 757-200 (N570UA, oude kleuren) van de gate geduwd. Het vliegtuig was voor ruim negentig procent vol. Met mijn economy plus seat had ik veel ruimte, dat scheelt toch behoorlijk.
Van de vlucht naar San Diego heb ik weinig meegemaakt, omdat ik ongeveer de hele vlucht heb geslapen, zonder pilletje of wat dan ook. Kort voor aankomst in San Diego werd ik wakker en binnen twintig minuten landden we toen. Het is een vreemd gevoel als je zo laag over de stad aanvliegt naar de landingsbaan. Spoedig kwamen de koffers en mijn koffers waren er gelukkig bij, met een klein uur vertraging was ik dus gearriveerd.
Mijn eindoordeel over deze vluchten van United is zeer positief. Tijdens de vlucht naar Chicago heeft de captain ons geïnformeerd als dat nodig was en de crew was heel de tijd bezig met het aangenaam maken van de vlucht. Wel is het IFE systeem aan vervanging toe. Over de vlucht naar San Diego is mijn oordeel ook positief omdat ik prima heb geslapen, mijn oordeel over de crew is daardoor echter niet compleet en moet ik dus onthouden. De informatie bij de gate was goed en het personeel deed daar van alles om passagiers te upgraden en gehandicapte passagiers te helpen. Als het ticket een goede prijs heeft, raad ik United zeker aan voor een reis naar Amerika.
Een 8 lijkt mij deze vluchten minimaal waard.
D.C. Verzijl
