AMSTERDAM - De overname van DutchBird en de ondergang van die maatschappij betekende in feite het einde van het succes van de ExelAviationgroup, die, op AirExel na, nu ook in surseance van betaling verkeert. Harm Prins, de nog steeds zittende directeur van het als kool gegroeide en even snel aan de grond geraakte vliegbedrijf zegt dat vanochtend in een uitvoerig interview met luchtvaartjournalist Arnold Burlage en financieel onderzoekjournalist Bart Mos in de Financiële Telegraaf.

Inmiddels is Harm Prins vooral bekend als de ex-topman van het failliete DutchBird en als verdachte in een afpersingszaak rond een Amsterdamse kroeg. Hij vult zijn dagen met het overeind houden van de chartermaatschappij HollandExel dat in surseance verkeert, en het regionale vliegbedrijf AirExel waarvoor hij een dezer dagen uitstel van betaling gaat aanvragen. “Als ik hier klaar ben, stap ik de deur uit en wil ik nooit meer iets te doen hebben met zaken waar vleugels aan zitten”, zegt hij in het ochtendblad.

Op de vraag waar het is misgegaan antwoord Harm Prins: “Het begon met het omvallen van DutchBird. Toen zijn we gaan afglijden. Tot dan toe konden we als onafhankelijke luchtvaartmaatschappij op veel sympathie van de markt rekenen. Maar zodra het misging bij DutchBird waren we die sympathie razendsnel weer kwijt. Hans Mosselman, de voormalige eigenaar van DutchBird, begon met het roepen van ‘schande!’. We hadden hem enkele weken eerder bij de overname tot het bot toe uitgekleed. Terecht, want de tent was bijna bankroet.”

De vastgoedbanken achter IMCA legden een verbod op om nog maar één euro in de luchtvaart te steken. Op zich een begrijpelijk standpunt. Bovendien kon ik als bestuurder van DutchBird in die cruciale periode geen beslissing nemen, aangezien ik in de cel in beperkingen zat. Ik mocht daardoor twaalf dagen lang niks of niemand zien, zelfs geen krant lezen. Evenmin kreeg ik toestemming een volmacht te tekenen waarmee anderen het roer bij DutchBird konden overnemen.”

Justitie heeft volgens Prins een belangrijke rol gespeeld bij de ondergang van de Exel Groep. Hij zegt tegen Arnold Burlage en Bart Mos in de Telegraaf: „Ik geloof niet in een complottheorie, maar de rechercheurs en zelfs de officier van justitie die me ondervroeg, bleven maar hameren op de concurrentiestrijd die wij voerden met Martinair. Mijn ondervragers hielden me iedere dag voor dat het slecht ging met Exel. Ze zeiden: “Jullie krijgen nu zulke slechte publiciteit, dat gaat Exel nooit redden tegen Martinair’, terwijl ze wisten dat ze die publiciteit zelf hadden gecreëerd met mijn arrestatie.”