EasyJet: Madrid Barajas - London Gatwick, 25 augustus 2013

27 augustus 2013

Ik heb voor deze vroege vlucht gekozen, omdat ik later op de dag nog door moet met een andere easyJet vlucht naar Amsterdam. Bovendien is het de eerste vlucht van easyJet op deze dag vanaf Madrid naar London-Gatwick. Dat betekent dus in principe op tijd vertrekken, want het vliegtuig heeft de nacht hier geparkeerd gestaan.

Door omstandigheden ben ik achterlijk vroeg op de airport. Ik heb al ingecheckt via het internet en kan dus direct door naar de veiligheidscheck. Ondanks het vroege tijdstip, of wellicht juist dankzij, gebeurd de check secuur en nauwgezet. Prima. Het vliegtuig zal vertrekken van B29 en om daar te komen, moet je eerst nog langs de paspoortcontrole (Engeland en Schengen is immers geen geslaagd huwelijk, vraag dat maar aan de inwoners van Gibraltar).

Na de paspoortcontrole stuit je direct op een Starbucks café. Vrolijke Zuid-Amerikaanse (of Afrikaanse, het kan allebei, ik heb er geen verstand van) klanken klinken vanuit dit café door de lege vertrekhal. Het personeel hier is kennelijk goed gehumeurd en heeft er zin in. Niet lang daarna, zit ik aan een mega beker bijzonder smakelijk koffie ( € 3,50) en pak ik mijn iPad om aan dit vluchtverslag te beginnen.

Langzaam stroomt de vertrekhal vol. Om 06:15 uur wordt er gestart met het boarden. Zoals gebruikelijk eerst de passagiers met speedy boarding, daarna families met kinderen tot 5 jaar. De procedure verloop vlot en efficiënt. Er wordt fanatiek gecontroleerd op de handbagage. En terecht. Vaak zie ik passagiers die kijken tot hoever ze kunnen gaan. Ik erger mij daar mateloos aan. Vooral als dan de met het toezicht belastte medewerkers boos worden aangekeken of erger, als men tot de orde wordt geroepen.

We vliegen vandaag met de Airbus 319, registratienummer G-EZGE. Hier is plaats voor 156 passagiers. En die lijken er allemaal te zijn. Ik kan geen lege stoel ontdekken. Ik mag naar Seat 22d, dus aan het gangpad. De bemanning in de cabine ziet er fantastisch uit. Om door een ringetje te halen. De purser (bij easyJet noemen ze dat tegenwoordig de vluchtmanager) en zijn 3 stewardessen doen hun werk vriendelijk, met een glimlach en op bijna on Engelse wijze. Zij begrijpen kennelijk heel goed, dat zij de maatschappij waarvoor zij werken mogen vertegenwoordigen naar de passagiers, die uiteindelijk toch hun salaris betalen. Dit is volgens mij precies wat die Griekse uitvinder en thans grootaandeelhouder van EasyJet voor ogen heeft gehad, toen hij aan zijn maatschappij ging bouwen.

Om 06:57 volgt de pushback. De gezagvoerder neemt vanuit de cockpit het woord en meld de gebruikelijke vluchtinformatie. Netjes en niets op aan te merken. Om 07:10 uur en dus precies op schematijd bereiken wij de startbaan en direct gaat het gas erop, richting het noorden.

De atmosferische omstandigheden zijn goed. Het vliegtuig glijdt als het ware over een luchtkussen en zo is het wel heel erg comfortabel reizen. Drankje erbij, Tina Turner met " On Silent Wings" vanaf de iPad rechtstreeks in mijn oor. Wat wil een mens nog meer. Grappig is dan weer wel, dat net als ik dit heb opgeschreven en dat is na ongeveer 1 uur vliegen, het vliegtuig een gebied met matige turbulentie invliegt. Het riemen vast signaal klinkt en de gezagvoerder meldt via de intercom, dat dit ongeveer 15 minuten gaat duren.

Tegen 08:45 uur merk ik dat het toestel aan de daling is begonnen, hetgeen even later wordt bevestigd met een bericht uit de cockpit en het riemenvast signaal. Om 09:08 staan we op de grond en taxiën wij richting gate. Ruim 20 minuten voor schematijd van 09:30 uur. Even later zal dit toestel weer vertrekken en ditmaal voor een retourvlucht naar Valencia.

Even later zoek ik mijn weg op de luchthaven van Gatwick. Nu niet de meest gezellige luchthaven die ik ken. We parkeren aan de South terminal en daarna is het een forse wandeling met verschillende roltrappen en rolbanden naar de paspoortcontrole. De controle wordt uitgevoerd door een stugge en niet al te vriendelijk ogende persoon. Ik denk bij mijzelf, zal ik vertellen, dat een dag niet gelachen een dag niet geleefd is? Maar ik laat dat toch maar achterwege, je weet immers maar nooit hoe daar op gereageerd wordt. Daarna wandel ik naar buiten. We zijn in Engeland en het regent dus.

Deze vlucht verdient een 9, werkelijk alles verliep volgens het boekje.
C. Willemsen

Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen