Om 6:01 zet ik mijn koffer op de transportband bij de incheck balie. Gelukkig weegt deze maar 15,9 kg. Alle papieren kloppen en we (we zijn met zes man) krijgen onze tickets. Vlucht FLM 240 vertrekt vanaf gate D4 en ik heb stoel 33D. De vertrektijd is 8:00 uur. Dat betekent nog zeker anderhalf uur rondslenteren in het taxfree gedeelte.
Na wat lectuur en een kop koffie te hebben gekocht gaan we richting de gate. Toen we daar aankwamen om half acht konden we al kunnen boarden. Maar buiten stond nog geen vliegtuig. Hij zou toch geen vertraging hebben? Een kwartier voor vertrek komt een Airbus A300B4-600 met ‘Sultan Reizen’ op de romp, bij onze gate docken. Al vrij snel lopen er zeer bruine mensen uit en zo rond 8:00 uur kunnen we eindelijk het vliegtuig in. Dat is te laat, maar ja, voor charterbegrippen op tijd.
Een kwartier later worden we naar achter gereden en worden de motoren gestart. We vertrokken van baan 24. Dat kwam mooi uit, want dat is niet zo ver rijden. Daar aangekomen hoefden we niet eens te wachten. De start verliep zeer glad, weinig turbulentie en er waren bijna geen wolken. Na ongeveer 25 minuten zijn we op kruishoogte en volgens de steward zatten we op 30.000 voet.
Fly Air is Turks dus het cabinepersoneel spreekt geen Nederlands, maar hun Engels is wel goed verstaanbaar, und sie sprechen auch deutsch. Het broodje smaakte helaas naar helemaal niets, op de komkommer na. Je krijgt ook een heel klein glaasje drinken, en dat vind ik wat weinig voor een drie uur en een kwartier durende vlucht. Als je meer wilt moet je er voor betalen.
Alle stoelen waren bezet, was ook wel te verwachten. Ik, met mijn 1 meter 93, zat best wel krap, maar dat heb je met chartermaatschappijen. Er was niks aan entertainment aan boord.
Tijdens de daling werden de kleppen gebruikt. Hierdoor duurde de daling niet lang. De landing zelf was zeer zacht te noemen. Om 12:30 uur lokale tijd werden we op een remote stand zo de bus in gestuurd die ons naar de terminal bracht. Alleen nog een visa kopen en we zijn in Turkije. Nu begint mijn vakantie pas echt.
Het cijfer voor deze vlucht: 6
V. Nauta
Na wat lectuur en een kop koffie te hebben gekocht gaan we richting de gate. Toen we daar aankwamen om half acht konden we al kunnen boarden. Maar buiten stond nog geen vliegtuig. Hij zou toch geen vertraging hebben? Een kwartier voor vertrek komt een Airbus A300B4-600 met ‘Sultan Reizen’ op de romp, bij onze gate docken. Al vrij snel lopen er zeer bruine mensen uit en zo rond 8:00 uur kunnen we eindelijk het vliegtuig in. Dat is te laat, maar ja, voor charterbegrippen op tijd.
Een kwartier later worden we naar achter gereden en worden de motoren gestart. We vertrokken van baan 24. Dat kwam mooi uit, want dat is niet zo ver rijden. Daar aangekomen hoefden we niet eens te wachten. De start verliep zeer glad, weinig turbulentie en er waren bijna geen wolken. Na ongeveer 25 minuten zijn we op kruishoogte en volgens de steward zatten we op 30.000 voet.
Fly Air is Turks dus het cabinepersoneel spreekt geen Nederlands, maar hun Engels is wel goed verstaanbaar, und sie sprechen auch deutsch. Het broodje smaakte helaas naar helemaal niets, op de komkommer na. Je krijgt ook een heel klein glaasje drinken, en dat vind ik wat weinig voor een drie uur en een kwartier durende vlucht. Als je meer wilt moet je er voor betalen.
Alle stoelen waren bezet, was ook wel te verwachten. Ik, met mijn 1 meter 93, zat best wel krap, maar dat heb je met chartermaatschappijen. Er was niks aan entertainment aan boord.
Tijdens de daling werden de kleppen gebruikt. Hierdoor duurde de daling niet lang. De landing zelf was zeer zacht te noemen. Om 12:30 uur lokale tijd werden we op een remote stand zo de bus in gestuurd die ons naar de terminal bracht. Alleen nog een visa kopen en we zijn in Turkije. Nu begint mijn vakantie pas echt.
Het cijfer voor deze vlucht: 6
V. Nauta
