Vanwege een weekend Belgrado, zijn we op de middag van 09-08 naar de luchthaven van Charleroi gereden. De vlucht stond gepland voor 19:35. Iedereen checkte in bij de vertrekhal, echter toen de overgrote meerderheid al “onder” bij de deuren stonden te wachten om naar het vliegtuig te lopen, mocht iedereen rechtsomkeer maken.
Er werd niks gecommuniceerd over de toedracht van de vertraging, echter hoorden we via de “wandelgangen” over het gebruikelijke riedeltje van een birdstrike tijdens de landing. Vreemd, het toestel tijdje geobserveerd, maar niemand heb ik fysiek bij de motor zien staan.
Na een uur gingen we wederom inchecken en gingen erna snel aan boord, we taxieden snel naar de baan en kozen het luchtruim. De duisternis viel buiten snel in en de stewardessen in het roze deden succesvol hun verkooprondjes.
Na een klein uur vliegen veranderde de sfeer aan boord, van een rustige strakke vlucht veranderde het in een vlucht met flinke turbulentie die tot aan de landing heeft geduurd. Het toestel van Wizzair werd in Belgrado aan de slurf gelegd en na alle douaneperikelen gingen we verder de stad in.
Maandag 12-08 zouden we om 12:25 weer huiswaarts keren naar Brussel-Charleroi. De oude terminal 1 waarvan we vertrokken is rijp voor een grondige renovatie/verbouwing, een aantal vluchten vertrekt vanaf hier, voornamelijk naar Montenegro en lowcoster wizzair. We checkten op tijd in, toestel werd aan slurf gelegd, maar mochten toch in een bus een afstand van 20 meter afleggen voor achter aan boord te komen (!).
Wat opviel was dat deze Airbus 320, waar we ook de heenweg gevlogen hadden, de nieuwe Airbus A320 winglets (haaienvinnen) had. Op dit moment is wizzair druk bezig met de “haaienvinnentransitie”.
We vertrokken mooi op schematijd en hadden een prachtig zicht over Belgrado tijdens de take-off, vervolgens vervolgden we langs de Donau, over het Balatonmeer om vervolgens niet veel meer waar te nemen door de bewolking. De crew verkocht weer behoorlijk veel aan boord. Naderhand vlogen we over Koblenz om vervolgens via Luik het vliegveld in noordelijke benadering aan te vliegen. We landden keurig voor schematijd en vervolgden onze terugreis.
Wizzair verdient in mijn ogen een magere 6 voor de heenvlucht (er werd immers geen duidelijke uitleg gegeven over de vertraging) en een 8 voor de terugvlucht. Daar er geen groot aanbod aan vluchten naar Belgrado is, is het kiezen tussen Wizzair en JAT (binennkort Air Serbia), die qua prijzen niet veel elkaar ontlopen, zeker als je de extra kosten bij een lowcoster, in dit geval Wizzair optelt.
Voor de liefhebbers: net buiten Nikola Tesla Airport ligt een vliegtuigmuseum (Muzej vazduhoplovstva-Beograd, Museum of Aviation) waar meer dan 200 toestellen zijn te bewonderen van de Servische en voormalige Joegoslavische luchtmacht, helikopters, luchtvaartclubs, etc. Ook voor liefhebbers van luchtvaarttoestellen uit de voormalige USSR komen hier wel aan hun trekken.
S. Pennings
