ArkeFly: Amsterdam - Hurghada, 22 september 2005

22 september 2005
Arkefly TFL 0123 Amsterdam naar Luxor en Hurghada. Een mooie dag om te vertrekken bleek op de dag zelf. Dat weet je vaak niet wanneer je zoveel maanden van te voren boekt. Met de trein van Dordrecht naar Amsterdam gereisd dus was ik ondanks de uitval van de (in eerste instantie) gekozen trein op tijd op de nationale luchthaven.

Mezelf via self service ingecheckt. Prima dat je niet meer afhankelijk bent van de openingstijden van de balies. Een andere 'seat' voor mezelf gekozen en de bagage bij de 'drop off' afgegeven. Buiten naar de toestellen op het platform gekeken. Hetgeen mijn luchtvaartbloed al sneller doet stromen.

Later bleek vlucht TFL 0123 van 14.50 uur delayed tot 15.50 uur. Niet iets waar ik me zorgen of druk om maak. Het is een hele organisatie om al die toestellen over de hele wereld op de juiste plaats te krijgen en in veel gevallen veroorzaken passagiers zelf de vertraging, hetgeen maatschappijen nu ook via omroepen laten weten niet meer eindeloos op hem of haar te blijven wachten... "passenger .. your delaying the flight, your luggage will be ofloaded" en gelijk hebben ze. Later bleek de vlucht na 15.50 nog verder vertraagd omdat het toestel na onderhoud uit Brussel moest komen.

Iets na vieren landde het toestel en werd aangesloten op de avio van gate Delta 8. De PH-MCV, was een oude Boeing 767-300 van Martinair die ze had afgestoten om later bij capaciteitsproblemen een 'nieuwe' 763 terug te kopen als PH-MCJ. Aangezien het toestel leeg was kon redelijk snel begonnen worden met het boarden. Het personeel, dat er ook al een poosje wachten op had zitten en daarmee een lange duty voor de boeg had, toonde zich vriendelijk en de purser verdiende een pluim. Je zou maar meer dan 200X het feit te horen krijgt dat je te laat bent. Daar was hij zelf ook vast van op de hoogte, hij zou ook niet vroeg in zijn bed liggen.

Gedrag van passagiers en cabinecrew zijn heel nauw aan elkaar verbonden. Aangezien ik graag service aan boord heb, had ik gekozen voor een business class vlucht, wat nogal venijnige blikken van medepassagiers opleverde. Ik kon ook niet helpen dat zij niet bereid waren om extra in de buidel te tasten. Deze classe draait goed bij de maatschappij en zou een signaal voor de Basiq Air troep van Transavia moeten zijn. De meeste pax willen graag de service terug aan boord en gezien de hoeveelheid tax en toeslagen waar je je als passagier voor gesteld ziet kan dat er ook nog wel bij.

Na vijven en een stoelrij wisseling (van rij 2 naar 1) werden we achteruit geduwd. Na het opstarten van de motoren gingen we echter terug naar een andere gate Echo 2 omdat er een passagier onwel was geworden. Het bleek uiteindelijk een laat geval van vliegangst te zijn. Mensen die niet willen vliegen moeten zich er ook niet toe laten overhalen of probeer eerst een korte vlucht.

Uiteindelijk gingen we met volle vaart om 18.23 uur vanaf de Kaagbaan de lucht in. De vluchtduur naar het Egyptische Luxor zou ongeveer 4 uur en 50 minuten gaan bedragen. Inflight was oke. De vluchtinfo is zeer interessant om te volgen en wat je niet kan zien kun je altijd vragen. De stoelen zijn ruim, al durf ik ondanks de business class toch niet goed mijn stoel naar achteren te doen (gold vooral voor de terugvlucht als je net voor de comfort class zit, die gelijk beginnen te morren als je het doet. bij Transavia zouden ze alle stoelen van mij betreft vast mogen lassen zodat je nooit dat gezanik meer krijgt dat iemand die 5 cm naar achteren gaat en zijn of haar stoel in jou been plant!).

Gedrag van passagiers is bijzonder om te aanschouwen. Na ruim 4 uur gaat ineens het fastenseatbelt sign aan en mensen veren van hun stoelen op, moeten ineens alles in bagagebakken doen en nog even nodig naar het toilet. Dat daarmee veiligheid en procedures in het geding komen lijkt hen compleet te ontgaan. Net als het opsteken van de 'verboden' sigaret op het toilet tijdens de vlucht of op het platform bij het in of uitstappen. Ongelooflijk.

Na middernacht, in Egypte is het een uurtje later en een stuk warmer (iets dat veel mensen vergeten omdat ze er zo nodig heen moeten om gezegd te kunnen hebben dat ze er geweest zijn! het is geen Spanje of Griekenland!) werd er geland op de luchthaven van Luxor. Ik heb de crew een compliment gegeven voor de service aan boord, het warme eten, de aandacht en de vriendelijkheid en bleef nog even aan boord voor het laatste stukje.

Ik was gebroken maar na een korte turnaround en weinig retour pax voor het deel Luxor-Amsterdam werd vertrokken richting de oostkust. In ongeveer 25 minuten werden de lichten van Hurghada bereikt en was ik weer terug bij mijn geliefde Rode Zee kust.

Een wel thuis aan de crew gewenst en ik met ongeveer 50 anderen in een bus naar de terminal. Het liep tegen half 2 in de ochtend en er waren weinig vluchten dus het visum en de bagage waren snel in mijn handen. Het langst duurde het wachten op mijn mede-buspassagiers die zonodig nog even een peuk moesten roken. Ach ja... ik zeg er maar niets over, maar u begrijpt het wel...

Arkefly doet het mijns inziens na een slechte start (met het inhuren van allerlei vreemd materiaal) best goed. De crew zal niet altijd even op en top zijn, maar bij sommige pax kunnen ook vraagtekens gezet worden. Andere maatschappijen mogen ook investeren in beenruimte en service aan boord, want als passagier kom je er tegenwoordig maar erg bekaaid af. Maar eerlijk is eerlijk, alle waar naar zijn geld.

Ik heb een prima vakantie gehad en keerde met vlucht TFL 284 op 1 oktober weer naar Nederland en vloog in 4 uur en nog geen 50 minuten terug. Service en crew waren prima en heb een deel van de vlucht gezellig met de crew doorgebracht (zonder ze van hun werk te houden, crew hoort namelijk best graag hoe er over de maatschappij en de service wordt gedacht).

De vlucht en de crew geef ik een ruime 8,5. Arkefly ziet mij zeker
nog eens terug aan boord!

J. den Ouden
Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen