Na een vakantie in Side, vlogen we op 10 mei met Onur air vanaf Antalya ICF airport(AYT)weer terug naar Amsterdam Airport Schiphol (AMS). Nadat we waren ingecheckt en langs de douane waren gegaan, konden we nog een tijdje rondlopen op de plaza van Antalya ICF airport, we hadden nog anderhalf uur. Een half uurtje voor vertrek naar de gate gegaan, nogmaals een controle, maar dan konden we eindelijk doorgaan naar de bussen die ons naar het vliegtuig zou rijden. Eenmaal aangekomen bij het vliegtuig mocht je via een overdekte trap het vliegtuig instappen. De stewardessen heette je met een lach van harte welkom, en hielpen je, zo nodig.
Het vliegtuig was een Airbus A321-231(TC-OBY), vluchtnummer OHY5301. Het vliegtuig was netjes opgeruimd, daar was niks op aan te merken. Toen ik eenmaal op mijn plaats zat (economy) viel mij een ding op. Normaal vliegen we altijd met Transavia als we op vakantie gaan. Transavia heeft in de armsteunen radio’s verwerkt, die werken als je je headset inplugt, maar die radio heb ik helaas niet kunnen vinden, ook de tv-schermpjes die uit het plafond komen heb ik gemist. Jammer dat dat er dus niet op zit, want het is wel fijn als je wat vermaak hebt. Verder zaten de stoelen goed, en had je genoeg beenruimte. Al met al gemiddeld dus.
We kregen handmatige veiligheidsinstructies te zien, omdat er natuurlijk geen video kon worden laten zien, omdat er geen Tv-schermpjes in het vliegtuig zaten. Overigens was de stewardess die de veiligheidsinstructie bij ons deel deed, niet erg gemotiveerd, wat ze ook uitstraalde, maar de boodschap was overgekomen. Na de veiligheidsinstructies hield de piloot nog even zijn welkomstpraatje, wat altijd wel fijn is.
Om iets voor zeven uur (lokale tijd) waren we naar de baan getaxied, en stegen we op. Dat ging allemaal heel soepel. Na een paar bochten zaten we al aardig hoog, en gingen de Fasten-seatbelt lampjes uit. De stewardessen kwamen al snel langs met een karretje, waar je de meest standaard kant-en-klare dingen kon kopen. Zoals M&M’S, gevulde koeken, en een kopje koffie of thee, wat allemaal in orde was. We hebben alleen het karretje met taxfree producten gemist, daar waren ze niet mee langs gekomen.
Na drie uur vliegen waren we al we al bijna op bestemming, we gingen dalen, dus we mochten weer gaan zitten. Al vrij snel waren we al onder de wolkenbasis gezakt, en zagen we de bekende, Nederlandse patronen. Al vrij snel raakte het landingsgestel, met een behoorlijke klap, het asfalt van de Polderbaan van Schiphol.
Vanaf de polderbaan is het even taxiën, en na tien minuten waren we bij de gate, waarna we konden doorlopen naar bagageband 18, waar de koffers kwamen er na een kwartiertje ook uitkwamen. We hadden onze koffer, en we gingen weer naar huis. Veilig weer thuis na, al met al, een fijne vlucht.
Cijfer vlucht: 7
R. van Heusden
