Onlangs trokken alweer achttien passagiers zich niets aan van de, van overheidswege opgelegde, mondkapjesverplichting aan boord. Niet voor het eerst, en in toenemende mate bron van conflict waarbij het cabinepersoneel als politieagent de kar moet trekken. Met een publiek wat er door de coronacrisis niet vrolijker op is geworden, en z’n frustraties steeds frequenter in het gangpad legt.

Dat cabinevak moet gedaan worden in een outfit die niet zou misstaan in een steriele operatiekamer. Om na een nachtelijke vlucht van een uur of elf, vierentwintig uur in een hotelkamer eenzame opsluiting te krijgen. Die mag tegenwoordig vaak niet verlaten worden. Vervolgens lokaal nog op dezelfde manier een sluitstuk van een paar uur heen en weer vliegen. Daarna nog een keer opsluiting, waar een buitenwereld alleen nog bestaat door er een YouTubefilmpje van op te zetten. Op diezelfde laptop rolt een gekort salaris binnen, en een nieuwe indeling met de locatie van, met een beetje pech, de volgende gevangenis. Daarmee blijkt in ieder geval gelukkig dat er nog wel werk blijft. Als de kamer na nog eens vierentwintig uur verlaten mag worden wacht de nachtvlucht met dezelfde hordes naar huis, waar na vijf dagen de halve wereld over te vliegen voor het eerst weer normale buitenlucht ingeademd kan worden. Wel met een dag minder verlof dan voorheen.

En niemand weet waar de finish is; hij is in ieder geval nog niet in zicht; de hordenloop sleept zich maar voort; vlucht na vlucht. Een ware uitputtingsslag waar niet op veel begrip van de buitenwereld gerekend hoeft te worden. Ook het cabinevak wordt immers, zoals ook elders in de luchtvaart, nog veelal door een roze bril met bijbehorend vooroordeel bekeken.

Dames en heren cabinepersoneel: alvast goud voor jullie! Niet na, maar tijdens deze hordenloop! Hou vol! Die Olympiërs hebben ook de finish gehaald. En vlogen daarna terug naar Nederland. Raad met wie? Dus even een podium voor de loden keerzijde van de medaille die er mede voor zorgde dat het Olympisch goud, zilver en brons dit jaar toch nog kon schitteren. Laat dat de af-Sluiter zijn. Sayonara!