Het wil tussen Air France en KLM maar niet vlotten. One company, two airlines, waarmee na de overname van KLM door Air France - nu bijna 11 jaar geleden - een gevleugelde en vooral een vriendschappelijke start werd gemaakt, blijkt in de dagelijkse praktijk een farce. Goed, de eerste jaren waren veelbelovend. Maar toen kort voor de overname, echt op het laatste nippertje nog door een speciale gezant - oud OESO-ambassadeur Frans Engering - garanties voor het netwerk van Schiphol en KLM voor vijf en acht jaar moesten worden geregeld, hadden de bellen eigenlijk al moeten gaan rinkelen.
De KLM-top was veel te hard van stapel gelopen, nog afgezien van de volgens vele economen veel te lage prijs. Wat zo kort voor het zetten van de handtekeningen bij de volledige overname - geen fusie dus zoals nog wel eens wordt beweerd - moest worden gevreesd en waarvoor ook werd gewaarschuwd gebeurt nu.
Air France probeert vooral op corporate gebied - finance, marketing, legal e.d. - de macht volledig naar Parijs toe te trekken. Zo wordt Air France de luchtvaartmaatschappij en de KLM een werkmaatschappijtje. Geen middel blijft daarbij onbenut, zo verzekeren bronnen dicht bij het vuur.
Is er voor de KLM-top, OR, vakbonden en personeel reden om ongerust en woedend te zijn? Zeker. In woorden is tot nu toe telkens wat anders beweerd. Zelfs recent, toen met officiële persberichten vaag werd verzekerd, dat de kas met KLM-geld niet naar Parijs zou gaan, zoals ‘sneaky’ werd geprobeerd. Maar daaraan wordt via sluwe sluiproutes desalniettemin nog steeds gewerkt. Alle reden dus om extra alert te zijn en te blijven. Alle reden ook om binnen KLM met OR en vakbonden één front te blijven vormen. Sinds kort zijn achter de schermen de vakbonden ook niet voor niets opgelijnd voor acties. Zo ernstig is de situatie. Het goede nieuws: de nieuwe KLM-topman kan bij zijn moeilijke gevecht rekenen op een brede steun.
Zou de topman van Air France, Alexandre de Juniac, zich nieuwe acties durven permitteren? Na de eerdere pilotenstaking bij Air France - schade meer dan een half miljard - en drie winstwaarschuwingen wankelt de positie van deze kleine Napoleon al enige tijd. Over zijn aftreden nog voor de zomer wordt serieus gespeculeerd. Het ontbreken van visie en strategie bij deze ambtenaar zou zijn vertrek tot een zegen kunnen maken. Waar wie hem dan gaat opvolgen is nu al reden voor nieuwe zorgen.
Alle zorgen over de toekomst van de KLM zijn terecht. De maatschappij is als turbo op onze economie niet in geld uit te drukken. Van Groningen tot Maastricht wordt daarvan geprofiteerd. Schiphol en het wereldwijde KLM netwerk zijn de magneet, waardoor vele grote wereldconcerns voor vestiging in ons land hebben gekozen. Onlosmakelijk aan KLM en Schiphol is een werkgelegenheid van ruim 300.000 mensen verbonden, met daaraan gekoppelde welvaart.
In dat verband slaat het gereutel van onder meer VVD-kamerlid Ton Elias en ook PvdA-staatssecretaris Wilma Mansveld, dat nu eenmaal niet met de bedrijfsvoering bij Air France-KLM kan worden bemoeid, nergens op. Kabinet en politiek zouden zich daarentegen krachtig moeten bemoeien met het te vuur en te zwaard verdedigen van onze nationale belangen. En die zijn in gevaar als de positie van KLM en daarmee ook Schiphol aangetast dreigen te worden. Wat dat betreft is in Den Haag, niet schitterend door betrokkenheid, te lang gezwegen.
Tijd dus om de stoute schoenen maar eens aan te trekken, nu ook de ambassadeur van Frankrijk zich al met de kwestie is gaan bemoeien en politici en journalisten heeft geschoffeerd met het standpunt van de Franse staat dat we ons niet met onze KLM-belangen mogen bemoeien. Als we ons dit allemaal laten welgevallen hebben Air France en Frankrijk gewonnen! Dus: HELP, DE KLM VERZUIPT!
Arnold Burlage
[email protected]
