Jacob Gelt Dekker: New York City, here we come

10 juli 2012

Time Square New York City krioelt van de toeristen in deze tijd van het jaar en je dankt God als een Yellow Cab zo aardig is om voor je wild gezwaai te stoppen. Maar de goden waren me deze keer wel erg welgevallig. Op het dak van de taxi stond een dubbelzijdige lichtbakreclame ter promotie van rechtstreekse United Airlines-vluchten tussen New York City en Curaçao.

Om alle ongelovige Thomassen te overtuigen vroeg ik de chauffeur direkt weer te stoppen en nam wat iPhone-fotootjes. Warme Caribische passaatwinden woeien even door mijn haren in een moment van betovering en weemoed. Mijn visioen was geen fata morgana, want gigantische billboards bij de Lincoln en Holland Tunnel verkondigden dezelfde geneugten.

De verovering door Curaçao van New York City stopt niet met alleen een lichtbakje hier en daar en wat rechtstreekse vluchtjes. De hele wereld kan sinds afgelopen maandag, 9 juli, zelf kijken hoe de beeldschone Bachlorette, Emily Maynard, haar prins uitkiest op het betoverende romantische eiland dat we kennen als de voormalige Overzeese Gebiedsdelen, het Eilandgebied Curaçao en tegenwoordig als een Land binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

In mei streek een cameraploeg van 80 man met aanhang wekenlang neer op de rots en gaf vele miljoenen uit, om de laatste drie episodes te filmen van een populaire reality ABC-show. Het eiland was al uitgeroepen door Conde Nast Traveler als 2012 ‘Honeymoon Hotspot’. De show zal uitgezonden worden in tenminste 50 landen, en ook al is het niet het soort vertier waar ik naar kijk, de aantallen gekluisterde jonge kijkers, besmet met het romantiekvirus, zijn bijna niet te geloven.

De wereldeconomie mag dan wat tegen zitten, maar Curaçao laat het er niet bij zitten en vecht voor haar marktdeel in de stramme toeristenmarkt. In de stilte van de ‘schouderseizoenmaand’ mei, kwamen er toch nog 38.307 internationale en 17.252 regionale gasten aan. Wel iets onder de verwachtingen maar toch altijd nog 3 tot 7 procent meer dan vorig jaar.

Promotie van het eiland is een zware dobber. De pers, lokaal op het eiland en in Nederland, wentelt zich dagelijks rond, als een vet varken, in het slijk van schandalen, politieke steekspelletjes en vermeende criminele complotten. Alles wordt van stal gehaald, van de Siciliaanse maffia, een loterijbaas met witwaspraktijken van miljarden en wijdverbreide corruptie waar de honden zelfs geen brood van lusten. Om maar niet te spreken van reeksen achterbakse persoonlijke afrekeningen tussen de Caribische familieclans. Wonderlijk wel, heeft het Openbaar Ministerie nog geen aanleiding gezien om in te grijpen, maar, aldus wordt ons dagelijks voorgehouden, wat niet is kan zeer spoedig komen. Ook Spies zou, nu het vuur van Donner gedoofd is, spoedig haar pijlen afvuren, dus aan soapopera vertier geen gebrek.

Het negativisme van het Euro-virus, dat ook maar steeds doorwoekert, vooral aangewakkerd door hel en verdoemenis predikende zwartekousen dames en heren uit de Achterhoek, lijkt toch aan haar laatste bedrijf te zijn begonnen en de financiële markten lopen met enig optimisme op stabiliteit vooruit. De zaak kentert, zelfs in de USA.

2012 zal de geschiedenis ingaan als het verkiezingsjaar van deze eeuw, waarin alles veranderde. Na wisseling van de wacht in het Midden Oosten en de Middellandse Zee-landen, volgde de verrassing van Frankrijk en het wachten is nu op de USA en op veel kleinere schaal, maar minstens even belangrijk, Venezuela. De anti-westerse dictator Hugo Chavez zet alles op alles om zijn (familie)grip op de miljarden van het nationale oliebedrijf PDVSA te houden. De arme man lijdt vanaf vorig jaar aan een leiomyosarcoma van de blaaswand, die is uitgezaaid naar bekkenbeen en elders. Volgens de Amerikaanse TV-anchor Dan Rather zou Chavez’ ziekte nu in de eindfase zijn, wat inhoudt dat hij niet meer dan een paar maanden te leven heeft.

Dat het water Chavez wel zeer na aan de lippen staat blijkt dagelijks uit zijn bizar gedrag. Van Russen, Chinezen en Iraniërs koopt hij voor vele miljarden wapens, die overigens met zeer langzame spoed geleverd worden. Immers, er is geen boter meer bij de vis, en de oliepompen in de Orinoco, die dagelijks 3 miljoen barrels moeten leveren doen dat alleen op papier, want in werkelijkheid leveren ze nog geen derde.

Het is van harte te hopen dat onze buurman Hugo Chavez nog even in leven blijft en de verkiezingen wint, immers een vroegtijdige dood zou makkelijk kunnen ontaarden in een burgeroorlog, volgens het Colombiaanse model. Ook heeft hij al aangekondigd dat een overwinning van zijn tegenkandidaat niet geaccepteerd zal worden door zijn Bolivariaanse revolutie.

Het zou zomaar kunnen zijn dat Curaçao haar hele promotiecampagne plots moet omgooien om in plaats van verliefde Amerikaanse paren uit New York City, tienduizenden vluchtende Venezolanen binnen te halen. Laten we hopen dat ze allemaal komen met koffers vol dollars, zoals vier jaar geleden ook al eens het geval was.

Jacob Gelt Dekker

Reageren op artikelen? Graag! Er gelden spelregels. We moedigen toevoeging van uw reactie op onze content aan, maar kijken streng naar taalgebruik.

Daan Lenderink
27 feb 2024 - 17:44
22 feb 2024 - 13:12
Frank Oostdam, ANVR
22 jan 2024 - 08:00
20 jan 2024 - 08:00
Daan Lenderink
12 dec 2023 - 11:22
Walter Schut
10 dec 2023 - 11:41
20 nov 2023 - 15:07
Frank Oostdam 2022
17 nov 2023 - 11:36
Benno Baksteen
9 nov 2023 - 11:01
17 okt 2023 - 14:53
17 okt 2023 - 14:06
Daan Lenderink
17 okt 2023 - 10:01
Benno Baksteen
9 okt 2023 - 11:01
Daan Lenderink
30 sep 2023 - 07:54
22 sep 2023 - 11:11
Frank Oostdam, ANVR
20 sep 2023 - 09:51
Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen