Herman Mateboer: Geinig

Herman Mateboer
20 januari 2017

De Verenigde Staten zijn een luchtvaartland bij uitstek. Elk zichzelf respecterend gehucht of gat heeft een vliegveld, soms niet meer dan een grasstrip, maar wel een vliegveld. De veldjes zonder verkeersleiding en controletoren hebben een paar universele radiofrequenties waarop je je bedoelingen voor wat betreft nadering of vertrekroute en te gebruiken start- of landingsbaan kunt aankondigen. Op die manier kunnen andere piloten in de nabijheid een beter mentaal plaatje opbouwen van wat er om zich heen gebeurt.

Je kunt zelfs met je microfoon via die frequentie de lichtsterkte regelen van de baanverlichting bij nacht. Zeven keer klikken en de lampen staan fel te branden. Te sterk? Drie klikjes en het zaakje wordt gedimd. Vijf is halve kracht.

Wat ik ook wel kan waarderen is dat de Amerikanen hun luchthavens geregeld naar beroemde grootheden uit de geschiedenis vernoemen, Kennedy (New York), Reagan (Washington National), Bush - vraag me niet welke, senior of junior- voor de luchthaven van Houston. De aanstaande president heeft nog geen luchthaven die naar hem is genoemd. Dat vernoemen is iets wat vaak gebeurt als dank voor bewezen diensten aan het land en na afloop van iemands werkzame bestaan. Trump moet zich nog bewijzen, maar is er wel de figuur naar dat hij te zijner tijd gewoon een vliegveld koopt en het Trump Airport noemt, zodat we hem echt niet zullen vergeten.

Boze man
Wat ik op mijn vele vluchten kriskras door Amerika ook intrigerend vond waren de namen van sommige radiobakens. Zo heb je een baken dat De Ridder heeft en een ander heet Bozeman, ergens in Montana. Wat zou daar achter zitten aan geschiedenis? Neem Twentynine Palms. Een beambte van de luchtvaartdienst bepaalde waarschijnlijk ooit dat er op deze plek een baken moest komen, keek om zich heen en zag niets wat ook maar enig aanknopingspunt gaf voor een naam. Dus telde hij de palmen en voilà. Dan heb je elders in het Wilde Westen nog een baken met de naam Truth or Consequences. Voor mijn geestesoog zie ik mesa's, cactussen en gebleekte schedels van de Texas Longhorn-koe. Ik verbeeld me dan dat John Wayne daar stond op zijn plastic filmsetpaard, voorover leunend op de zadelknop. Revolver met de haan gespannen, wijzend op de borst van een of andere onverlaat met pruimtabak kwijl druipend uit een tandeloze smoel. 'Now, listen here partner, it's truth or consequences, which means this here gun is gonna do the talkin.'

Zo hebben ook verscheidene luchthavens in hun aanvlieg- of vertrekroutes navigatie waypoints vernoemd naar dingen of mensen uit hun lokale cultuur. Hier en daar zie je de naam van een sportheld, of zoals in New Orleans waar je de Rythm aanvliegroute kan krijgen die je leidt via de waypoints Zydeco en Rythm. Memphis heeft zijn Elvis-vertrekroute. Dat zijn ze gewoon verplicht bij zo'n iconische status.

San Francisco doet het helemaal leuk, daar heb je een aanvliegroute vanuit het noordoosten via de waypoints Malbec (MLBEC) en Merlot (MRRLO). De route heeft de naam Bodega (BDEGA). Waarschijnlijk zo genoemd door een overheidsdienaar met een aanmerkelijk belang in de wijnvalleien van Napa of Sonoma of met een grote voorliefde voor het edele druivensap. Daarnaast eren ze ook nog een lokale held met twee waypoints Carlos en Santana (KRLOS en SNTNA). Het vereist soms fantasie om de naam erin te zien, maar als je de Yanks deze waypoints over de radio zo hoort uitspreken snap je de bedoeling.

CRUYFF
Helaas doen we daar in Nederland helemaal niet aan. Waarom niet een aanvlieg of vertrekroute over het zuiden met de naam Anky (van Grunsven)? Of over Amsterdam een waypoint met de naam Cruyff? Vaderlandse politici hebben nooit zoveel indruk gemaakt of het moet Drees zijn geweest (waypoint boven de hofstad?). Andere sporthelden uit de zwem-of schaatswereld (Sjenk & Sjink bijvoorbeeld) of misschien zelfs wel uit de dartscene zouden best vernoemd kunnen worden.

Tenslotte heeft Barny de 'sport' op de kaart gezet in dit land. Mooie naam, precies vijf letters, zoals dat eigenlijk hoort voor een luchtvaart waypoint. Dat moet wel gezegd, de namen moeten wel omgebouwd worden naar vijf letters, niet meer of minder. Dus wordt Anky Ankie en bij Cruyff laten we een f weg. Misschien nog een waypoint (ergens boven Venlo) vernoemen naar de aanstaande premier, Geert, of verdeeld over twee waypoints, Bleek en Hoofd.

Hier kunnen ze zich bij Het ministerie IL&T helemaal op uitleven. Of denk eens na over het vernoemen van onze beroemde cabaretiers, en vernoem Maastricht Airport naar een wereldberoemde Limburger, Andre Rieu. Eer onze luchtvaartpioniers als Plesman, Schröder of Block, of piloten van het eerste uur, Fiets of zoiets. Veel leuker dan nietszeggende namen als ARTIP (Boven de Flevopolder) of RIVER (Rotterdam) in ieder geval. Of doop ARTIP om naar VOOOR. Het volgende waypoint is dan het baken PAMPUS. Lachen toch? Klopt nog ook, als je na dertien uur boren uit Hongkong aan komt zeilen: “U bent geklaard voor de VOOOR PAMPUS arrival.”

In Istanbul is het in ieder geval ere wie ere toekomt, de Turken snappen dat heel goed, daar begint de nadering naar een belangrijke landingsbaan met het waypoint ERMAN, precies zoals ze het zeggen in mijn geboorteplaats, zonder de H. Dat toont maar weer eens aan, een profeet wordt in eigen land niet geëerd. Snif.

Reageren op artikelen? Graag! Er gelden spelregels. We moedigen toevoeging van uw reactie op onze content aan, maar kijken streng naar taalgebruik.

21-12-22, 11:12
02-08-21, 08:08
23-11-20, 10:11
23-11-20, 10:11
16-07-20, 12:07
24-06-19, 02:06
Herman Mateboer
01-06-19, 09:06
21-05-19, 12:05
06-05-19, 12:05
29-04-19, 09:04
25-04-19, 09:04
23-11-18, 03:11
Herman Mateboer
20-11-18, 10:11
Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen